Ze had nooit gedacht ertoe in staat te zijn; toch brengt Willeke met 19 messteken de man die zich vergrepen zou hebben aan haar dochter om het leven. Op het moment dat haar kind haar huilend vertelt dat ze voor de derde keer misbruikt is, schreeuwt ze letterlijk: "Hij gaat eraan." Een dag later drogeert ze deze man en steekt hem in een roes dood op bed. In de vrouwengevangenis merkt ze hoe wreed vrouwen kunnen zijn. Ook stelt ze vermeende seksuele relaties tussen de vrouwelijke gedetineerden en het personeel aan de kaak. Het grootste offer dat ze moet brengen, is dat haar beide dochters na de lange jaren in de bajes niets meer van haar willen weten.
