Recep Şükrü Güngör

vızgelir hakkımda düşündükleriniz...

İlkin, kendi kendinize yalan söylemeyin. Kendi kendine yalan söyleyip yalanını ciddiye alan insan sonunda ne kendinde ne de etrafta gerçeği seçemez olur, böylece hem kendisine hem başkalarına saygısızlık eder. Saygının olmadığı yerde sevgi de kaybolmaya başlar. Bunun boşluğunu doldurmak, gönül eğlendirmek için kendini çeşitli ihtiraslara, kaba zevklere bırakır, ahlâksızlığını hayvanlığa vardırır; bütün bunlar durup dinlenmeden kendisine ve etrafına yalan söylemesinden doğmaktadır. Kendi kendine yalan söyleyen herkesten önce alınır. Bazen alınmak pek tatlı gelir, değil mi? İnsan, kimseden kötülük görmediğini, kırgınlığı kafasından uydurup, lâf olsun diye, sırf sahne yaratmak için yalana sarılarak pireyi deve yaptığını bildiği halde surat asar, büyük bir zevkle gücenir ve bunu gerçek nefrete kadar da götürür... Rica ederim, kalkın da yerinize geçin; çok rica ederim. Bunların hepsi yapmacık hareketler.

Pişmanlık duyuyorsan içinde sevgi var demektir. Sevince de Tanrı seni kabul eder. Sevgi nelerin bedelidir, neleri kurtarmaz.

Sızlanmalar, kanayan yarayı büsbütün azdırmak ihtiyacından başka şey değildir.

Vaktiyle büyük azizlerimizden biri bir gün kilisede senin gibi ağlayan bir ana görmüş. O da senin gibi, Tanrının göklere aldığı biricik evlâdı için gözyaşı döküyormuş. “Bu yavruların Tanrı huzurunda nasıl el üstünde tutulduğunu bilmiyor musun?” demiş. Göklerde sesi onlardan yüksek çıkan kimse yoktur. Tanrıya, “Ya Rab, bize hayat bağışladın ama vermenle alman bir oldu,” demişler. Öyle serbest konuşmuş, hak aramışlar ki Tanrı hemen onlara melek payesi ihsan etmiş. Bunun için sen de ağlama kadın, memnun ol, evlâdın şimdi Tanrı huzurunda, melekler arasındadır?”

Hiçbir şeyden korkma, ne kork ne üzül. Yalnız içindeki pişmanlık eksilmesin o zaman Tanrı her şeyi affeder. İçten pişmanlık duyan için Tanrının affetmeyeceği hiçbir günah yoktur, olamaz. İnsan oğlu da, Ulu Tanrının kullarına karşı sonsuz sevgisini tüketecek derecede büyük günah işleyemez. Tanrı sevgisine üstün gelebilecek bir günah olabilir mi? Yalnız pişmanlıktan uzaklaşma, korkuyu kalbinden çıkar. Tanrı seni günahınla beraber, günahkâr olarak, ummadığından çok sever

Sevgi bütün dünyayı satın alacak değerde bir cevherdir, onunla yalnız kendinin değil, başkalarının günahlarını da affettirebilirsin

şu muhteşem büyüklüğüne rağmen bu derece saf olan halkımı sevmemek elde mi?

insanlar saadet için yaratılmışlar.

Beni takdir etmeli, sevgime sevgiyle karşılık vermeliler. Başka türlü sevemem ben