Sogyal Rinpoche

De absolute waarheid kan niet gerealiseerd worden binnen het domein van de gewone geest. En het pad dat de gewone geest overstijgt, zo hebben alle grote wijsheidstradities ons verteld, gaat door het hart. Dit pad van het hart is devotie.

Het is dus van wezenlijk belang te weten wat echte devotie is. Het is geen blinde verering, noch het afstand doen van de verantwoordelijkheid voor jezelf, noch het klakkeloos volgen van de grillen van iemand anders. Echte devotie is voortdurend openstaan voor de waarheid. Echte devotie is geworteld in ontzag en een eerbiedige dankbaarheid die tevens helder, aards en intelligent is.

Wanneer de meester erin slaagt tot in het diepst van je hart door te dringen en je een onmiskenbaar krachtige glimp van de natuur van je geest laat zien, welt een golf van vreugdevolle dankbaarheid in je op voor degene die je de ogen geopend heeft en voor de waarheid. Die waarheid, zo besef je nu, wordt door de meester in zijn of haar wezen, onderricht en wijsheidsgeest belichaamd. Dat ongekunstelde, oprechte gevoel is altijd geworteld in een steeds terugkerende, onmiskenbare innerlijke ervaring – een steeds terugkerende helderheid van direct herkennen. Dit noemen wij devotie, in het Tibetaans mö gü. Mö gü betekent ‘verlangen en eerbied’: eerbied voor de meester, die toeneemt naarmate je beter begrijpt wie hij of zij werkelijk is; en verlangen naar datgene waarin hij of zij je kan introduceren, omdat je begrepen hebt dat de meester je hartsverbinding met de absolute waarheid is en de belichaming van de ware natuur van je geest.

De meester niet als gewoon mens, maar als de Boeddha zelf zien is de bron van de hoogste zegen. Padmasambhava zei: ‘Volledige devotie brengt volledige zegen; vrij zijn van twijfel brengt volledig welslagen.’ De Tibetanen weten dat als je je meester ziet als een boeddha, je de zegen van een boeddha ontvangt, maar als je je meester ziet als een gewoon mens, je alleen de zegen van een mens ontvangt. Om de volledige transformerende kracht van de zegen van zijn of haar onderricht te ontvangen, de kracht ervan zich in volle pracht te zien ontvouwen, moet je proberen in jezelf een zo volledig mogelijke devotie te ontplooien. Alleen als je je meester leert zien als een boeddha, kan het onderricht, dat als van een boeddha is, vanuit je meesters wijsheidsgeest tot je doordringen. Als je je meester niet kunt zien als een boeddha, maar hem of haar als een gewoon mens beschouwt, kan de zegen niet volledig aanwezig zijn en zul je ook voor het hoogste onderricht tot in zekere mate niet ontvankelijk blijven.