Een nieuw verhaal voor grote kinderen.
Leentje is een meisje van zeven jaar. Ze heeft goudblonde haren en een vrolijk gezicht. In haar familie wordt ze meestal ‘Schandaal’ genoemd. Leentje pareert de tegenslagen van het leven altijd met een glimlach, en dat is nodig, anno 1920 in Philipsdorp (Eindhoven). Ernstige werkloosheid dwingt de mensen naar de mijnen. Armoede en ziekte kunnen elk ogenblik toeslaan. De heerlijke oude taal vormt een knus verweer tegen de harde realiteit die Heijermans hier beschrijft.
‘Vuurvlindertje’ is een vervolg op ‘Droomkoninkje’; de gebeurtenissen volgen elkaar chronologisch op, maar ‘Vuurvlindertje’ is ook apart te lezen.
De Nederlander Herman Heijermans (1864 — 1924) heeft een aantal romans op zijn naam staan maar schreef vooral korte verhalen en toneel. Hij schreef onder een aantal pseudoniemen, waaronder Samuel Falkland en Koos Habbema. Heijermans begon als toneelrecensent bij De Telegraaf. De kritieken die hij daarvoor schreef waren erg fel zodat hij al snel veel vijanden maakte. Daarna begon hij zelf ook zelf toneelstukken te schrijven, die zeer sociaal betrokken waren. Bekende voorbeelden hiervan zijn Ghetto (1898) en Op hoop van zegen (1900). Heijermans was ook in de socialistische beweging zeer actief en lid van de SDAP.
