Het was op een Donderdagavond, dat ik in de krant een opvallende, dik-zwart omlijnde advertentie las: Groot Handelskantoor vraagt geroutineerde correspondente, bekend met typewriten en stenografie. Salaris f 60.— per maand. — Ik werkte toentertijd op een hongerloontje van vijf en dertig en dus leek zestig gulden me een ongehoorde som. Toen ik uitgerekend had, wat ik dan per maand zou kunnen overhouden, schreef ik op de prachtaanbieding, terwijl ik me voor geroutineerd uitgaf, wat ik niet was. En twee dagen daarna kwam er een getypte briefkaart, die me verzocht Zondagavond om 8 uur 'aan de privéwoning van onze heer Directeur' te komen en die onderstempeld was: N.V. v/h Feuer & Co.
