nl
Milena Michiko Flasar

Een bijna volmaakte vriendschap

Giv mig besked når bogen er tilgængelig
Denne bog er ikke tilgængelig i streaming pt. men du kan uploade din egen epub- eller fb2-fil og læse den sammen med dine andre bøger på Bookmate. Hvordan overfører jeg en bog?
Er zijn meer dan drie miljoen jongeren in Japan die zich volledig hebben teruggetrokken.Ze hebben zich opgesloten in hun kamer en afgesloten van de wereld. Milena Michiko Flaar schreef een unieke, indrukwekkende roman over een fenomeen dat culturen verbindt en landsgrenzen overschrijdt.

Een jongeman verlaat zijn kamer na een isolement van twee jaar. Hij verzamelt al zijn moed, verlaat op de tast het huis van zijn ouders en gaat de straat op. Voorzichtig betreedt hij de wereld opnieuw en vindt zijn weg naar een bankje in het park, zijn toevlucht en nieuwe schuilplaats. Daar opent hij zijn ogen.

Tegenover hem zit een salaryman, een kantoormedewerker zoals er duizenden zijn; een lunchpakketje op schoot, keurig in het pak. Dagenlang kijken ze stiekem naar elkaar, voorzichtig groeten ze elkaar, en dan komt de dag waarop ze naast elkaar gaan zitten en beginnen te vertellen. Over wat er misgegaan is, over levens vol angst en falen, over teleurstellingen en schaamte. Ze worden bijna vrienden, de twee buren op hun parkbankje, tot op een dag de salaryman niet meer verschijnt met zijn liefdevol gevulde lunchtrommeltje.

Het internationale succes van Haruki Murakami heeft de universele waarden van oost en west laten zien. Milena Michiko Flaar wordt beschouwd als de vrouwelijke, jongere Murakami. Haar ontroerende verhaal overbrugt elke denkbare culturele kloof. Met haar twee parkbankvrienden, die op alle gebieden buiten de geldende norm vallen, zit zij als derde in het park en betovert ons met hun verhaal.
Denne bog er ikke tilgængelig i øjeblikket
132 trykte sider
Oprindeligt udgivet
2015
Udgivelsesår
2015
Har du allerede læst den? Hvad synes du om den?
👍👎

Vurderinger

  • Marieke van Damhar delt en vurderingfor 8 år siden
    💞Superromantisk

    De eerste 20 bladzijden las ik al een paar maanden geleden. Ik kwam er toen niet in. Ik vond het een brei van prachtige zinnen en begon weer aan een ander boek. Gisteren opende ik het weer en las het in één zucht uit. Wat een intiem, rauw, eerlijk en teder boek. En zo ongelooflijk mooi geschreven!

Citater

  • Marieke van Damhar citeretfor 8 år siden
    Het was alsof de tranen die ik had gehuild een troebel waas voor mijn ogen hadden weggenomen, en mijn Ik kan niet meer! was een vraag geworden: Wat kan ik doen?
  • Marieke van Damhar citeretfor 8 år siden
    Hij vond zijn werk niet bijzonder fijn. Wat hij er fijn aan vond was alleen de routine en de bevrediging die het hem schonk daaraan vast te houden. Het wrijvingsloze eraan. Zelfs als voor de rest niets functioneert. Dit wrijvingsloze in stand willen houden, in weerwil van de werkelijkheid, was het zwaarste werk dat hij ooit heeft gedaan.
  • Marieke van Damhar citeretfor 8 år siden
    Ik vraag me vaak af waarom wij dat niet meer kunnen, zinloos gelukkig zijn. Waarom we, als we groter worden, in nauwe en lage ruimten zitten, waar we ons ook bevinden, hooguit van de ene ruimte naar de andere gaan, terwijl we als kind toch in een ruimte zonder muren waren. Want zo herinner ik het me: toen ik klein was, was mijn onderdak mijn hier en nu. Noch het verleden noch de toekomst kon me iets maken, en hoe mooi zou het zijn als dat vandaag nog zo was. Als we bijvoorbeeld niet voor het resultaat zouden kunnen werken, maar uit overgave, zonder inspanning.

På boghylderne

fb2epub
Træk og slip dine filer (ikke mere end 5 ad gangen)