Wolfgang Herrndorf begon direct na de fatale diagnose van een ongeneeslijke hersentumor een digitaal dagboek, om zijn vrienden op de hoogte te houden en zijn gedachten onder controle te krijgen. Hij nam een opvallend besluit: zijn resterende tijd te vullen met werken en een exit-strategie bepalen. Hij versnelde zijn schrijfproces met een ongelooflijke discipline. Met de tumor in zijn hoofd schreef hij o.a. Tsjik (meer dan 1,7 miljoen exemplaren verkocht) en een jaar later de roman Sand.
Na het verschijnen van Tsjik maakte Herrndorf zijn digitale dagboek openbaar. Het groeide uit tot een van de meest gelezen weblogs van Duitsland.
Leven met het pistool op tafel is een met bewonderenswaardige precisie geschreven onderzoek van een openhartige auteur, met zichzelf als onderzoeksobject. Het pistool op zijn bureau geeft rust: als zijn epileptische aanvallen of desoriëntatie te pijnlijk voor Herrndorf en zijn vrienden worden, is het voor hem tijd te gaan. Toen hij ten slotte ook zijn taal aan het verliezen was, beëindigde hij op 26 augustus 2013, op achtenveertigjarige leeftijd, zijn leven.
Het is evident waar alle lof voor Herrndorf vandaan komt: hij schrijft zonder medelijden op te willen wekken, en vaak zelfs met verrassende humor. Zijn aantekeningen gaan over het omgaan met tijd, efficiëntie en arbeid, het schrijven (met boeiende inzichten over Tsjik), zijn liefde voor de natuur en geliefde kunstenaars (waaronder Jacob van Ruisdael), zijn vrienden, zijn angsten en verlangens. Zijn motto: onverbiddelijk naar de waarheid streven, de directe confrontatie met de feiten nooit uit de weg gaan en bovenal je optimisme nooit verliezen.
