De Engelse brieven

Op het moment dat Annabel een stapeltje oude Engelse sollicitatiebrieven voor de functie van een au pair vindt en de geschrokken reactie van haar ouders ziet, legt ze meteen de link naar haar lang bestaande gevoel dat iets in hun gezin niet klopt, zonder dat ze dat eerder met woorden heeft kunnen onderbouwen.
Wat volgt is een boeiende zoektocht in Schotland met zijn ruige landschappen, om de waarheid rond dat geheim tot op de bodem uit te zoeken, want pas dan zal ze op eigen kompas kunnen varen in plaats van zich een holle kopie van een ander te voelen. Terwijl ze stapje voor stapje verder komt, raakt ze in een liefdesrelatie verzeild die haar voor een bijna onmogelijk dilemma plaatst.
Een boeiende, spannende en ontroerende zoektocht naar identiteit en ware liefde, verteld via de perspectieven van de vier markantste personages.

Tsafrira Levy, geboren en opgegroeid in een kibboets in Israël, woont vanaf haar 25e in Groningen en heeft als psychoanalytisch psychotherapeute gewerkt in de verslavingszorg. Vanaf 1997 publiceert ze geregeld in verschillende genres in het Nederlands: proza voor volwassenen en voor de jeugd, poëzie, essays, vertalingen uit het Hebreeuws. Een libretto van haar is op muziek gezet. In 2018 verscheen haar roman De laatste opera in Beth Varda bij uitgeverij Elikser en werd positief ontvangen.
Zie ook: www.tsafriralevy.nl

Over De laatste opera in Beth Varda:

«Beth Varda is een particulier verzorgingshuis voor oudere musici die hun carrière hebben afgesloten. Een dirigent haalt ze over een opera in te studeren. In de aanloop naar een reeks uitvoeringen vertelt Levy, op lichte toon, met veel oog voor detail en intimiteit, over hun levens en onderlinge verhoudingen. Over breien en ouder worden. Over late liefde en het zoeken naar levenskracht.»
“Levy heeft de bewoners van het verzorgingshuis een Joodse achtergrond gegeven, ze hebben het onderling over 'ons'. “Dat heeft met thuis-gevoel te maken. Ik denk dat het thuisgevoel erg belangrijk is als je ouder wordt. De taal die je van oudsher gewend bent. De feesten, tradities en gebruiken die je kent. Dat je niet alles meer hoeft uit te leggen. In de buitenwereld moet je meedoen, participeren. Maar binnen, thuis, moet je jezelf kunnen zijn — waar je ook vandaan komt.”

(uit een interview met Joep van Ruiten, Dagblad van het Noorden)
«De auteur brengt de dynamiek in de meanderende levens op een boeiende manier in beeld. De beschrijving van personages, relaties en gebeurtenissen zijn deels fictie en deels op realiteit gebaseerd. De specifieke cultuur en de gewoontes, spanningen met kinderen en kleinkinderen, liefde op hoge leeftijd en de rol van het verleden zijn maar enkele van de thema´s die tot een boeiend geheel verweven worden.»