Een troostrijk modern sprookje over gemis, genegenheid en de vraag in hoeverre affectie zich laat afdwingen van de meester van de verbeeldingskracht.
In ‘Fuzzie’ van Hanna Bervoets ontvangt Maisie op een ochtend een pakketje met daarin een klein, wit, pluizig bolletje. Ook op andere plekken in de stad lopen mensen met een bolletje rond. Een blauw bolletje voor Maisies ex Florence, gegijzeld door haar eigen liefdesverdriet. Een paars bolletje voor de gepensioneerde Diek, die zijn avonden vult met internetdates. Een roze bolletje voor de werkloze Stephan, die niet meer weet wat hij met het leven aan moet. Allemaal laten ze zich door het bolletje leiden, ze luisteren naar wat het zegt, doen wat het vraagt. Ze houden van het bolletje want het bolletje kent hen, ja, het bolletje begrijpt hen — misschien wel als enige. Of lijkt dat maar zo?
‘Fuzzie’ is een troostrijk modern sprookje over gemis, genegenheid en de vraag in hoeverre affectie zich laat afdwingen.
