Assia Djebar

Bu defa her şeyin başka olacağını düşünmüştüm.”

Şiirin güzelliği asla başka bir yerde değildir. Şairlerin nerede yaşadıkları önemsizdir”,

Bu kentte hiçbir kadın “acil” olarak bir sevgiliye gitmesi gerekmiş miydi? Üstelik daha sonra, neredeyse hiç şüphesiz herkesin ölümünü, unutmasını ya da daha da kötüsü mahkûm edilmesini sağlayacağını bildiği birisine?

Hikâyenin içindeki bir hikâye, bu hep böyle sürüp gidiyor,

Ülkemizde kendilerini ‘babalarının kızı’ olarak adlandırabilen kadınlar ne kadar şanslı!”

Bu açıklığı, tatlım, hiç bulamayacaksın. Önemi yok. Köy meydanında, meçhul kadın yorulmak bilmeden ağıt söylerken, gözleri açık bedenim çürürken seni bekliyorum.

Şiirin güzelliği asla başka bir yerde değildir. Şairlerin nerede yaşadıkları önemsizdir

Çabuk, bir düşman, çabuk, bir ses; karşısında direneceğimiz. Kendi dışımızda arıyoruz ve bu sırada tüm bilmecelerden ilkini kendi içimize taşıyoruz, hayır...

Hikâye ilk kez anlatıldığında merakı giderir, diğer seferlerindeyse özgürleştirici bir etkisi olur!

Benim kentimde insanların neredeyse tamamı kulaklarında balmumuyla yaşıyor: Dünkü yangının yankısını duymamak için. Kendilerini, sakin küçük yaşamlarının akışına huzurla bırakabilmek için unutmayı seçtiler.