No ha sido literatura, sino una expiación, una pena co- rreccional. Fiódor Dostoievs
Mónicahar citeretfor 7 måneder siden
Por eso somos muñecas rusas, y teatros dentro de teatros dentro de teatros dentro de muchachas teatreras adentro de cuyos corazones y de cuyos cerebros hay, siempre, palabras.
Mónicahar citeretfor 7 måneder siden
quizás fueron los sueños que se te derramaron en la cara.
Mónicahar citeretfor 7 måneder siden
Declíname y verás que no sólo soy sujeto o complemento o dependencia
Mónicahar citeretfor 7 måneder siden
Pero que le quiten lo bailado al corazón…
Mónicahar citeretfor 7 måneder siden
Podría abandonar futuras máscaras-parche
y llorar, agazapada, en las migas
de nuestras mieles.
Mónicahar citeretfor 7 måneder siden
Pero qué quieres que le haga, que me apriete
el corazón hasta confeccionar farsas preciosas,
que te dedique una canción que le robé a mi hermana.
No sé si te he amado. Como dicen los cobardes,
«amar es una palabra muy fuerte».
Mónicahar citeretfor 7 måneder siden
que yo por las tardes no hago nada, como mucho, maldecir
al gobierno,
por lo del agua y lo de la tierra, pero ya sabes que no es
nada
personal,
amor mío
Mónicahar citeretfor 7 måneder siden
Su belleza
o crueldad (como las tuyas)
no son variables que dependan de mi triste abscisa.
Mónicahar citeretfor 7 måneder siden
No soy distante. Distancia herida… ¡Eso, quizás sí…!
Porque me aburren
fb2epub
Træk og slip dine filer
(ikke mere end 5 ad gangen)