Cenk Kayakuş

Ölüm, riski seven herkes için kapının arkasında bekler.”

şey gelip geçiyordu ve eşyalar da insanlar gibi çürüyordu. Zaman, dünya üzerinde oynayacak rolümüz kalmadığında, önemsizliğimizi başımıza kakarak her birimizi sahneden öylece siliyordu. Toprağın içinden bir filiz gibi yükseliyor, havayla kısa bir süre temas ediyor, ardından da öylece toprağa karışıyorduk. Yaşattığımız her şey gelecek nesillere bıraktığımız büyük bir aldatmac

Artık yaşamının tek gerçek efendisiydi ve birinin daha hayatına müdahale ederek ona ne yapması gerektiğini söylemesine tahammülü yoktu. Bayraklardan, dogmalardan, milliyet- çilikten, radikal dincilikten veya insanların herhangi bir görüşe körü körüne inanmalarını sağlayan her şeyden nefret ediyordu.