Matthew Costello

Maar dit donkere, lege landhuis en die smalle trap...

‘Ik denk niet dat we de zon vandaag te zien krijgen,

En je vermoedt dat iets het ene is, en als je het dan van dichterbij bekijkt, een stap dichterbij komt, blijkt het toch het andere te zijn.

Dat was precies wat ze nu deed. Ze zag iets wat leek op een stukje stof; glanzend, schitterend, feestelijk wedijverend met het glinsterende rivierwater, zelfs in dit sombere ochtendlicht.