Ahmet Şerif İzgören

Senden uzak bir yerdeysem, her aklıma geldiğinde gözlerim doluyor.

Şimdi böyleyse yaşlanınca nasıl olur bilmiyorum.

Hayat boyu ne yapsan gurur duyacağım.

Bazı kitaplar vardır sizinle konuşur. Okumaya başlayınca fark edersiniz.

Arkadaşınız olurlar. Ara sıra, evde dolaşırken karşılaşır, sayfalarını koklar, karıştırırsınız.

Ya çok iyi kitaptır; içten, sakin ve bilgedir ya da hayatınızın en zor, en ihtiyaç duyduğunuz döneminde karşınıza çıkmıştır.

Elinize aldınız mı, gülümsersiniz.

Herkese anlatırsınız.

Kitap onlarca yıl yaşasın diye.

Çünkü kitapların da ömrü var, insanlar gibi.

Çok az kitap sonsuza dek yaşar.

Bu şahane ülke yoksul kaldı.

Kendi hayatını yaşayamayan insanlar çocuklarının hayatını yaşar.

Bulunduğun yere yenilik katmalısın.

Mutlaka adım atmalısın.

Yaptığın iş olduğu yerde durup duruyorsa, sende bir uyuzluk vardır arkadaş.

İnsan var, dokunduğu yere değer katar;

İnsan var, dokunduğu yere değer kaybettirir.

Ama TEMA gönüllüsü olabilirsiniz, LÖSEV'e, Kızılay'a, TUP'a destek verebilirsiniz.

Dokunduğunuz her yere değer katabilirsiniz.

Ve 116 milyar insanın başına geldiği gibi bu dünyadan göçüp giderken en azından, gökyüzünden şöyle bir aşağıya bakıp "Benim de bir katkım oldu, Allah'a şükür" diyebilirsiniz.

Yoksa çok mahzun gidersiniz.

Adım atın, küçücük de olsa bir adım.

Etrafınıza bir faydanız olsun.

İyi ki hayal ettiklerinize bedavadan ulaşamıyorsunuz.

Ve eğer öyleyse, iyi ki sahip olduğunuz her şeyde kendi emeğiniz var. Şu milli piyangodan büyük ikramiye kazananların yaşadıklarını, en geç on yıl içinde nasıl mahvolduklarını gördünüz mü?

Türk eğitim sistemi falan diyorlar ya geçin, sistem mistem yok ortada.

Mesai bitince arkasına bakmadan okuldan kaçan, yazın üç ay okula uğramayan, dışarıdan özel dersten ne kazanırım derdinde bir güruh.