Оба

Бұл жарық дүниеде жетуге ұдайы талпыну керек болатын бірдеңе барын енді олар бек біледі, ол бірдеңе - адам мейірімі.

Бұлар да анасы екеуі бірін-бірі қашанда үнсіз сүйіп өтеді. Күндердің бір күні ол да өледі тағдыр жетіп, немесе бүл өледі, сөйтіп өмір бойы бірін-бірі қандайлық жақсы көретінін жеткізер сөз таппай өтеді.

Мен үшін бірден-бір маңыздысы - адам болу.

бәрінің ретін келтіреді деп уақытқа сеніп, жеңіл ақылдың жетегіне еріп кеткендер. Уақыт аяй ма, екеуін екі жаққа мәңгі бөлді де жіберді. Ал басқалар, мысалы Рамберді алайық, бұлтақтамай, бір бетінен қайтпай, енді жоғалтқан шығармын дегенін тауып алды

Көрінеу көзге ұрып тұрғанына қарамастан бір адамның өлімі шыбын шаққанмен бірдей болған ессіз әлемді алғаусыз қабылдаған біздің талғамсыздығымызды жоққа шығарды; сондай-ақ олар қоқыс өртейтін пештерге қуып тығылып, ауаға майлы түтін боп ұшқан, қалғаны өз кезегін күтіп үрей мен дәрменсіздік бұғауында жатқан есінен адасқан халық болғанымызды да жоққа шығарды.

Қазір мені толғандыратын бір ғана нақтылы мәселе бар, ол - құдайсыз әулие болудың мүмкіндігі.

Маған обаның әркімнің-ақ бойында бары әбден аян

обаға шалдыққан ауыздар

ешкім туралы ешкім де нағыз ауыр сынақ туған сын сағаттың өзінде шындап ойлай алмайды. Өйткені біреу туралы шындап ойлау - ол туралы ұдайы ойлау деген сөз, ол үшін уақыт дегенді ұмытып, басқа пікірдің бәрінен бас тартып, шыбынның ызыңына да, дененің қышуына да, қарныңның ашуына да мән бермеу керек. Бірақ шыбын мен қышу қашанда болған, бола да береді. Өмір дегенің сондықтан қиын нәрсе. Олар болса, міне мұны өте жақсы біледі".

апат жылына бәрінен тән нәрсе - "тұрғындарға толғанарлық өнеге болған керемет сабырлылық пен салқынқандылық".