Deney

Muhafazakâr felsefecilere göre itaatsizlik toplumun temelini sarsar ve otorite tarafından emredilen davranış kötü bile olsa, otoriteye karşı gelmektense eylemi gerçekleştirmek daha iyidir. Hobbes’a göre, bu şekilde gerçekleştirilmiş davranışlarda kişilerin sorumluluğu yoktur, emreden otorite sorumludur. Hümanistler ise, bu konularda vicdanın üstünlüğünü savunurlar ve kişinin ahlaki yargılarının otoritenin emrettiklerinin üzerinde tutulması gerektiğini savunurlar.

İtaatin özü, bir kişinin kendini bir başka kişinin dileğini gerçekleştirecek bir araç olarak görmesi ve bu sebeple kendini kendi davranışlarından sorumlu tutmamasından oluşur

Çalmaya, öldürmeye ve saldırganlığa eğilimli bir insan için, bu eylemleri otoritenin emri altında gerçekleştirmek çok daha kolay olabilir. Salt kendi iradesi dahilinde kişi için imkânsız olan bir davranış, bir başkasının emir altında tereddütsüz gerçekleştirilebilir.

Sayısal temelde, bir kasabayı topa tutarak on bin kişiyi öldürmek, bir kişiyi taşla ezerek öldürmekten daha kötüdür, ama ikincisi yine de psikolojik olarak, gerçekleştirilmesi daha güç bir eylemdir. Uzaklık, zaman ve fiziksel bariyerler ahlak duyusunu nötralize eder

Şimdiye kadar itaat deneyimizde birkaç yüz katılımcımız oldu ve emirlere itaatin rahatsız edici boyutlarda olduğunu gördük. İyi insanların otoriteye ve onun kötü emellerine boyun eğdiğini görmek, bizim için sıradanlaştı. Olağan yaşamında sorumluluk sahibi ve iyi insanlar, otoritenin hapsinde kendi kontrollerini bıraktılar ve deneycinin tanımladığı durumu koşulsuz kabullenmeleriyle, sert davranışlar sergilediler.

Öğrenciye zarar verildiğinden değil, bunu yapan kendisi olduğu için gergindi. Benzer şekilde şok uygularken, kendi stresinin deneyi sonlandırma sebebi olabileceğini iddia ediyordu. Sözlerinin bencil bir niteliği vardı.

Kurbanın sistematik biçimde değersizleştirilmesi, ona karşı yapılan acımasız davranışları haklı kılmaya yardım eder ve bu durum soykırımlarda, katliamlarda ve savaşlarda daima yaşanmıştır

sıradan insanlar, işlerini yaparak ve hiçbir düşmanca tavır taşımayarak da korkunç ve yıkıcı eylemlerin gerçekleşmesine araç olabilirler. Dahası, eylemlerinin yıkıcı sonuçlar doğurduğu belli olsa bile ve yine de temel ahlak kurallarına aykırı davranmaları emredilse, çok azı otoriteye karşı gelebilir. Otoriteye karşı gelmeyi önleyen pek çok şey devreye girer ve kişiyi başarıyla olduğu noktada tutar

Belli bir noktada, toplum, insani çalışma ve hayat şartlarından uzak, belirli ufak ve özel işleri üstlenmiş kişilerden oluşur hale geldi. Bir kimse, durumun tamamını değil sadece küçük bir kısmını görebiliyor ve bu sebeple bütünüyle davranışının yönünü kestiremiyor. Otoriteye verim sağlıyor, ancak böyle yapmak onu kendi davranışlarına yabancılaştırıyor.

Kurbanın sistematik biçimde değersizleştirilmesi, ona karşı yapılan acımasız davranışları haklı kılmaya yardım eder ve bu durum soykırımlarda, katliamlarda ve savaşlarda daima yaşanmıştır