bookmate game
Paolo Giordano

La Soledad De Los Números Primos

Giv mig besked når bogen er tilgængelig
Denne bog er ikke tilgængelig i streaming pt. men du kan uploade din egen epub- eller fb2-fil og læse den sammen med dine andre bøger på Bookmate. Hvordan overfører jeg en bog?
  • CLsphar citeretfor 6 år siden
    Porque —miedo le daba admitirlo— cuando estaba con ella sentía que valía la pena hacer todas esas cosas normales que hacen las personas normales.
  • Fer Valenciahar citeretfor 5 år siden
    Recordaba, sí, aquel momento, pero había olvidado muchos otros, porque el recuerdo de las personas que no amamos es superficial y se evapora pronto.
  • Ginette Medinahar citeretfor 6 år siden
    Porque estaban unidos por un hilo invisible, oculto entre mil cosas de poca importancia, que sólo podía existir entre dos personas como ellos: dos soledades que se reconocían.
  • Angélica BMhar citeretfor 5 år siden
    Vivían la lenta e invisible compenetración de sus respectivos universos, eran como dos astros que gravitasen alrededor del mismo eje en órbitas cada vez más próximas y cuyo destino era colisionar en algún punto del espacio y el tiempo.
  • Sofía Sorginhar citeretfor 6 år siden
    Hablaban poco, pero pasaban mucho tiempo juntos, sumido cada cual en su propio abismo, aunque sintiéndose sostenidos y salvados por el otro, sin necesidad de muchas palabras.
  • Gonzalo Criollo Galvánhar citeretfor 8 måneder siden
    cogía las manos, le plegaba delicadamente los brazos sobre el pecho y le susurraba al oído:

    —Ea, ya no tienes alas.
  • Sócrates Ramírezhar citeretfor 4 år siden
    Sí, lo había aprendido. Las decisiones se toman en unos segundos y se pagan el resto de la vida.
  • Sócrates Ramírezhar citeretfor 4 år siden
    La gente no perdía el tiempo, se aferraba a unas pocas casualidades y fundaba sobre ellas su existencia.
  • Sócrates Ramírezhar citeretfor 4 år siden
    Estaba nervioso como en los exámenes. Había acabado convenciéndose de que, fuera de su elemento, los conjuntos ordenados y transfinitos de las matemáticas, era un perfecto inútil. Al contrario de lo que les sucede a las personas normales, que ganan en confianza según envejecen, él confiaba en sí mismo cada vez menos.
  • Sócrates Ramírezhar citeretfor 4 år siden
    Si se hubiera casado, ella lo habría percibido de algún modo. Porque estaban unidos por un hilo invisible, oculto entre mil cosas de poca importancia, que sólo podía existir entre dos personas como ellos: dos soledades que se reconocían.
fb2epub
Træk og slip dine filer (ikke mere end 5 ad gangen)