bookmate game
be
Уладзімір Караткевіч

Леаніды не вернуцца да Зямлі

Giv mig besked når bogen er tilgængelig
Denne bog er ikke tilgængelig i streaming pt. men du kan uploade din egen epub- eller fb2-fil og læse den sammen med dine andre bøger på Bookmate. Hvordan overfører jeg en bog?
  • Vitali Yanusheuskihar citeretfor 3 år siden
    кожнае пакаленне трошкі вышэй за мінулае... На вышыню магільнага капца
  • Vitali Yanusheuskihar citeretfor 3 år siden
    У неасэнсаваным жаданні ажывіць гэтыя і без таго жывыя ўспаміны, вярнуць страшны, самы лепшы час свайго жыцця, ён імкнуўся да мінулага, настойліва ўваскрашаў яго, аж да ліслівага дакранання мокрага ліста вяргіні
  • alenakaraliovahar citeretfor 3 år siden
    Чалавек народжаны для бітвы і мае права памерці толькі ў бітве. I кожны воін павінен думаць, што ён як апошняя надзея гарадоў і вёсак за яго плячыма, што ён як апошняя песня роднай зямлі. I ён павінен змагацца нават
  • alenakaraliovahar citeretfor 3 år siden
    тады, калі ніхто больш не хоча змагацца, адзін супраць усіх
  • alenakaraliovahar citeretfor 3 år siden
    Найлепшая канстытуцыя псіхікі — тая, што прапаведуе гуманізм. Яму часам зусім не спрыяюць абставіны, якія пазбаўляюць яго магчымасці ўплываць на поступ грамадства. Але што з таго, калі да яго імкнуцца, калі аб’ектыўна менавіта ён рухае чалавецтва наперад.
  • alenakaraliovahar citeretfor 3 år siden
    Таму што фарбы не размешваюць на крыві, вось што,— сказала яна.— Дзе пачынаюць забіваць людзей, там бывай мастацтва і бывай чысціня.
  • alenakaraliovahar citeretfor 3 år siden
    Ну, вядома, калі чалавек вельмі хоча,— збываецца ўсё: дружба, каханне, рух зняволеных
  • Klim Khaletskihar citeretfor 3 år siden
    хлеб аднолькава смачны, на якой мове яго ні называй
  • Татьяна Карыткоhar citeretfor 4 år siden
    I заўсёды на наш вялікі народ палка знойдзецца, часцей за ўсё чужая. Цар, псар — гэта нам усё адно, абы кумпякі магутныя былі, ды барада венікам, ды вусы пажахлівей.
fb2epub
Træk og slip dine filer (ikke mere end 5 ad gangen)