Ashabının bir sorusu üzerine Hz. Muhammed (s.a.v), kendini şöyle anlatır: “Ben, atam İbrahim'in duası, kardeşim İsa'nın müjdesi ve annem Âmine'nin rüyasıyım. Annem rüyasında içinden çıkan bir nurun Şam diyarı saraylarını aydınlattığını söylemişti. Peygamber anneleri hep böyle rüyalar görürler.” (Ahmed bin Hanbel, Müsned, 4/127–128)
Ashabının bir sorusu üzerine Hz. Muhammed (s.a.v), kendini şöyle anlatır: “Ben, atam İbrahim'in duası, kardeşim İsa'nın müjdesi ve annem Âmine'nin rüyasıyım. Annem rüyasında içinden çıkan bir nurun Şam diyarı saraylarını aydınlattığını söylemişti. Peygamber anneleri hep böyle rüyalar görürler.” (Ahmed bin Hanbel, Müsned, 4/127–128)
İbrahim Peygamber oğluyla birlikte Kâbe'yi inşa ederken, duasının bir kısmında şöyle diyordu: “Ey Rabbimiz! Onlara içlerinden senin âyetlerini kendilerine okuyacak, onlara kitap ve hikmeti öğretecek onları temizleyecek bir peygamber gönder. Çünkü üstün gelen her şeyi yerli yerince kabul eden yalnız sensin.” (Bakara 2/129).
İsa Peygamber’in müjdesi de şöyleydi: “Hatırla ki Meryem oğlu İsa: Ey İsrailoğulları! Ben size Allah'ın bir elçisiyim. Benden önce gelen Tevrat'ın doğrulayıcı ve benden sonra gelecek Ahmed adında bir peygamberi de müjdeleyici olarak geldimdemişti.” (Saff, 61/6).
Yazar Sahhar, bu romanında Hz. Muhammed (s.a.v)’in vahiy sürecini konu edinmektedir.
