De jacht op den meteoor is een klassieker van Jules Verne, waarin hij op zijn herkenbare wijze wetenschap, romantiek en fantasie met elkaar vervlecht. In dit verhaal wordt de menselijke neiging tot jaloezie, ijdelheid en hebzucht op humoristische wijze aan de kaak gesteld wanneer in een nabije toekomst een meteoor van massief goud neerstort op de aarde. Twee Amerikaanse amateur-sterrenkundigen zeggen allebei hem het eerst te hebben gezien door hun telescopen, een gekke Franse geleerde vond een manier om hem ter aarde te doen storten, en nu ligt hij in Groenland. Wie behoort deze meteoor nu toe? De jacht op de meteoor werd gepubliceerd na den dood van Jules Verne met ingrijpende aanpassingen van zijn zoon, Michel Verne.
Jules Verne (1828–1905) werd geboren in de Franse havenstad Nantes en had advocaat moeten worden zoals zijn vader, maar hij rende vroeg van huis weg om toneelstukken en artikelen voor tijdschriften te schrijven. Zijn samenwerking met de uitgever Pierre-Jules Hetzel leidde tot de magisch populaire boekenreeks 'Voyages extraordinaires' — fantastische reizen — waarin hij op basis van zorgvuldig onderzoek, onder andere 'Naar het middelpunt der aarde' (1864), 'Twintigduizend mijlen onder zee' (1870) en 'De reis om de wereld in 80 dagen' (1873) schreef.
Jules Verne is ten onrechte geclassificeerd als kinderschrijver vanwege de verkorte en vervormde versies van zijn boeken, terwijl hij als auteur in Frankrijk de artistieke avant-garde heeft beïnvloed.
Jules Verne is de op één na meest vertaalde auteur ter wereld — gelegen tussen Agatha Christie en William Shakespeare — en wordt vaak de vader van het science fiction-genre genoemd.
