bookmate game
Mona Kasten

Sentir

Giv mig besked når bogen er tilgængelig
Denne bog er ikke tilgængelig i streaming pt. men du kan uploade din egen epub- eller fb2-fil og læse den sammen med dine andre bøger på Bookmate. Hvordan overfører jeg en bog?
  • Antoniahar citeretfor 13 dage siden
    —¿Qué estás haciendo conmigo? —me preguntó.

    Estuve a punto de preguntarle lo mismo
  • Antoniahar citeretfor 17 dage siden
    —¿Cómo lo haces? —preguntó.

    —¿Cómo hago qué?

    —Me refiero a lo de acertar siempre con tus comentarios.

    Solté un resoplido.

    —No, de verdad —prosiguió—. Siempre dices justo lo que necesito para sentirme mejor. Eres mi Yoda personal.
  • Antoniahar citeretfor 20 dage siden
    Bueno, tampoco es para tanto. Es duro cuando esperas cosas de los demás y esas expectativas no se cumplen. Pero la echo de menos como no te puedes ni imaginar.
  • Antoniahar citeretsidste måned
    —Admiro realmente que sigas regresando a la granja de tus padres. No sé si yo podría hacer algo semejante —comenté al cabo de un rato.

    —Me da igual si mis decisiones les parecen bien o no. Mi familia es mi hogar. Y eso nunca cambiará.
  • Antoniahar citeretsidste måned
    La mirada ensombrecida que me dedicó fue indescifrable.

    —Yo no soy cualquier otro tío —replicó con voz ronca.
  • Antoniahar citeretsidste måned
    fin y al cabo está bien que cada cual haga las cosas como cree que debe hacerlas.
  • Antoniahar citeretfor 4 måneder siden
    En algún momento decidió soltarme. Nos quedamos los dos tendidos en el suelo, casi sin aliento.

    —Quién habría pensado que alguien tan duro como Sawyer Dixon podría tener un punto débil —comentó con satisfacción, más para sí mismo que para mí.

    Y entonces ocurrió.

    Me reí.
  • Antoniahar citeretfor 4 måneder siden
    —En realidad esperaba que hubiera mucha más gente.

    —Yo también. Pero ¿sabes una cosa, Marga? —preguntó con una sonrisa e inclinándose un poco hacia mí. Me tocó el brazo ligeramente, apenas un roce—. Creo que ahora mismo la noche promete mucho más que hace unos minutos.

    Eso… me dejó sin palabras.
  • Antoniahar citeretfor 6 måneder siden
    —¿Cuánto te debo? —pregunté mientras volvía a guardarme el portátil y el disco duro en la mochila.

    —Tranquila, no me debes nada.

    Arrugué la frente, desconcertada.

    —En serio —me aseguró al ver mi reacción—. Todo esto son cosas que se malvenderán de todos modos.

    Me lo quedé mirando, negando con la cabeza.

    —Gracias, Isaac.

    Él me sonrió con las mejillas coloradas y se subió las gafas con un dedo.

    —Ha sido un placer.
  • Antoniahar citeretfor 6 måneder siden
    ¿Cómo era posible? La sociedad estaba bien jodida si las mujeres teníamos que ser siempre las que nos lleváramos la peor parte. Menuda mierda.
fb2epub
Træk og slip dine filer (ikke mere end 5 ad gangen)