Umut Devrimi

çünkü insan ancak ve ancak varmayı bildiği en iyi karara varabilir, elinden başka bir şey gelmez

insanoğlu yoğun bir güven duyma gereksinimi içindedir; kararlarını vermede uyguladığı yöntemin doğru olup olmadığı konusunda kuşku duymanın gereksiz olduğuna inanmak ister. Hatta, “doğru” kararı verip onun geçerliliği konusunda kuşku duyarak işkence çekmektense, güven duyarak

“yanlış'' karar vermeyi yeğler

Teknoloji toplumunun insanda hastalık yaratan etkileri arasında iki etmenden daha söz etmeliyiz. Özel yaşamın yok olması ve kişisel insansal ilişkinin yitmesi

Bana öyle geliyor ki asıl sorun, bu türden bir bilgisayar-insa-mn yapılabilip yapılamayacağı değildir; sorun, varolan insanı daha akılcı, uyumlu ve barış-sever bir varlık haline dönüştürmekten daha önemli hiçbir şeyin olmamasının gerektiği bir tarihsel dönemde bu fikrin neden böylesine popüler olduğudur

Düşünce ile duygu arasındaki bölünme, bir hastalığa, teknotro-nik çağın yeni insanının çekmeye başlayacağı hafif kronik usyarılımı-na (şizofreniye) yol açar. Toplumsal bilimlerde, insansal sorunları, bu so unlarla ilgili olan duyguları dikkate almaksızın incelemek moda haline geldi. Bilimsel nesnelliğin, insanla ilgili düşüncelerin ve kuramların, insanla ilgili bütün coşkusal kaygılardan arındırılmasını gerektirdiği kabul ediliyor

Bütünsellik ya da kimlik duygusu pek azdır. Dayanılmaz kaygıdan sakınmanın tek yolu, sürüye uymaktır ona göre — ancak bu çevreye uyma bile her zaman bu kaygıyı gidermez

Bu insan almaktadır, yemektedir, doyurulmak istemektedir, ama hareket etmez, kendiliğinden bir iş başlatmaz, yani yediklerini hazmetmez. Kendisine kalıt kalan şeyleri, üretici bir şekilde yeniden kazanmaz, onu yığar ya da tüketir

Vaktini, ilgisini çekmeyen insanlarla, ilgisini çekmeyen işler yapmak, ilgisini çekmeyen, onu ilgilendirmeyen şeyler üretmekle geçirir; üretim yapmadığı süre içindeyse tüketmektedir. Sonsuza dek emmek üzere ağzı sürekli açık duran, hiçbir çaba harcamaksızın, hiçbir içsel etkinlikte bulunmaksızın sıkıntı giderici (ve sıkıntı üretici) sanayinin ona zorla kabul ettirdiği şeyleri — sigara, içki, sinema, spor, konferans — yalmzca bütçesinin elverdiği ölçüyle sınırlı olmak üzere yutmaktadır

Egemen olan ekonomi ilkesi, daha çok, daha çok üretmekse, tüketici, daha çok, daha çok istemeye — yani tüketmeye — hazır hale getirilmelidir. Sanayi, tüketicinin daha, daha çok meta almak için kendiliğinden istek duymasına umut bağlamaz. Modası geçme denen şeyi ortaya atıp kaçınılmaz kılarak, çoğu kez eskileri çok daha uzun süre dayanacakken, tüketiciyi yeni meta almaya zorlar. Ürünlerin, giysilerin, dayanıklı eşyanın hatta yiyeceğin bile şekillerinde değişiklik yaparak, kişiyi, ruhsal olarak gereksinmesi olabileceğinden ya da istediğinden fazlasını almaya zorlar. Ancak sanayi, üretimi artırmak ihtiyacındadır ve bu ihtiyacı tüketicinin istek ve gereksinmelerine güvenerek değil, büyük ölçüde tüketicinin ne istediğine karar verme hakkına büyük bir saldırı olan reklama güvenerek belirlemiştir

insanlar diledikleri şeylerin, yeterli şeyler olması konusunda dikkatli olmalıdırlar. Hatta insan, incelenmekte olan zaman dilimini ve alam belirleme konusunda da çok iyi düşünmelidir. Dar